De hoofdbetrachting van de palliatieve zorg bestaat erin dat de terminale patiënt op een menswaardige manier kan sterven, daar waar deze dit wenst. Voor de meeste mensen is dat thuis in de eigen vertrouwde omgeving, temidden van de eigen mensen en gewoontes. Ook voor het gezin/de familieleden kan het immers een hele troost zijn om gewoon bij elkaar te blijven.
De zorgverlening gebeurt dan op basis van een zeer nauwe samenwerking tussen diverse hulpverleners zoals artsen, verpleegkundigen, kinesitherapeuten, maatschappelijk assistenten, diëtisten, geestelijke begeleiders, vrijwilligers. Maar ook de diensten voor gezinszorg. Ieder van deze hulpverleners heeft zijn of haar specifieke taak in het totale proces.

Doelstelling
Het leren herkennen van een terminale situatie.
Inzicht bijbrengen in wat dit gebeuren met zich meebrengt voor de persoon zelf en voor zijn omgeving.

Inhoud
• De psycho-emotionele beleving van dit gebeuren, door de patiënt en zijn omgeving.
• Patiënt en zijn omgeving geven dikwijls bedekte boodschappen, hoe kunnen we ze herkennen?
• Elke patiënt gaat hier anders mee om. Toch is het een proces, met een reeks herkenningspunten. Wat doen we ermee en hoe gaan we ermee om?

Tip: kan uitgebreid worden met 1 sessie “Rouwverwerking” wanneer dit probleem zich in de groep stelt.